دلم هیچ نمی خواهد ،
همین که تو باشی ،
عطر چند شاخه نسترن ،
و لحظه های شِگرف عاشقی ،
مرا کفایت می کند ...
دلم هیچ نمی خواهد ،
همین که ،
تکیه دهم به شانه های استوارت و
به سرزمین های دست نایافتنی کشفِ اتفاقات ناب بروم ؛
مرا کفایت می کند ...
دلم هیچ نمی خواهد ،
همین که در گوشم زمزمه کنی ،
عزیزم ، من هستم ، نگران هیچ چیز نباش ،
و با نجوایت ،
جسارت یک باز شکاری ،
یا یک اهوی رمیده در دلم زاده شود ،
مرا کفایت می کند ...
باش ،
فقط همین ...

مسابقه وبلاگ برتر ماه

ﯾﺎﺩﺕ ﺑﺎﺷﺪ
دﻟﺖ ﮐﻪ ﺷﮑﺴﺖ ،
ﺳﺮﺕ ﺭﺍ ﺑﮕﯿﺮﯼ ﺑﺎﻻ‌
ﺗﻼ‌ﻓﯽ ﻧﮑﻦ
ﻓﺮﯾﺎﺩ ﻧﺰﻥ
ﺷﺮﻣﮕﯿﻦ ﻧﺒﺎﺵ...
ﺣﻮﺍﺳﺖ ﺑﺎﺷﺪ ؛
ﺩﻝ ﺷﮑﺴﺘﻪ ،
ﮔﻮﺷﻪ‌ﻫﺎﯾﺶ ﺗﯿﺰ ﺍﺳﺖ.
ﻣﺒﺎﺩﺍ ﮐﻪ ﺩﻝ ﻭ ﺩﺳﺖ ﺁﺩﻣﯽ ﺭﺍ
ﮐﻪ ﺭﻭﺯﯼ ﺩﻟﺪﺍﺭﺕ ﺑﻮﺩ ﺯﺧﻤﯽ ﮐﻨﯽ ﺑﻪ ﮐﯿﻦ
ﻣﺒﺎﺩﺍ ﮐﻪ ﻓﺮﺍﻣﻮﺵ ﮐﻨﯽ ﺭﻭﺯﯼ ﺷﺎﺩﯾﺶ
ﺁﺭﺯﻭﯾﺖ ﺑﻮﺩ...
ﺻﺒﻮﺭ ﺑﺎﺵ ﻭ ﺳﺎﮐﺖ.....

مسابقه وبلاگ برتر ماه

از شهر های خاطره می آیی
از باغ های عشق
زیبایی نگاه تو
دیریست
بر یاس ها
باران روشنایی مهتاب است
بانوی مهربان
بانوی سال های پریشان
تشویش بیکرانه رنج کدام عشق

در التهاب قلب تو مانده ست؟
ای خوب!
با ما سخن بگوی!
این کیست
شعر شکوفه های جوان را
با جان بی قرار تو خوانده است؟
جانی که در قلمرو پائیز است
هربار
پر بارتر ز پیش گل آورده ست.
بانوی خاطره!
بانوی سال های شب درد!
آواز پر نوازش کدامین
در عطر خوابگونه گیسویت خانه کرد
که اینگونه در صداقت آینه
گلخنده بلند رهایی
از صبح چشم های تو جاریست؟
با رنج، زیستن
با یاس ها زمانه زیبا را
چون رود، عاشقانه سرودن
این، این در سرشت توست
وینگونه بی بهار، شکفتن
در سرنوشت توست

مسابقه وبلاگ برتر ماه